https://infognomonpolitics.gr/ Πώς η υπηρεσία αντικατασκοπείας του Κόκκινου Στρατού βρήκε τη σορό του Αδόλφου Χίτλερ

https://infognomonpolitics.gr/
ΧΑΚ
Ο Αδόλφος Χίτλερ και η Εύα Μπράουν αυτοκτόνησαν, την άνοιξη του 1945, λίγο πριν τους εντοπίσει ο Κόκκινος Στρατός και ο Αλεξάντερ Ζντάνοβιτς, Αντιστράτηγος εν αποστρατεία της FSB, περιγράφει πώς οι Σοβιετικοί επιβεβαίωσαν ότι οι σοροί που βρήκαν, ανήκαν στον Φίρερ και τη σύντροφό του, χάρη και στην υπηρεσία αντικατασκοπείας, SMERSH.

Το ημερολόγιο έδειχνε 30 Απριλίου 1945, όταν ο Αδόλφος Χίτλερ και η σύντροφός του, Εύα Μπράουν, αυτοκτόνησαν στο Βερολίνο, καθώς ο Κόκκινος Στρατός απείχε μόλις λίγα μέτρα από την τοποθεσία τους.

Η υπηρεσία αντικατασκοπείας του Κόκκινου Στρατού, «SMERt Shpionam» (SMERSH), ιδρύθηκε πριν από 77 χρόνια και, κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ανέλαβε να επαληθεύσει πως ο Αδόλφος Χίτλερ αυτοκτόνησε και η σορός του αποτεφρώθηκε έξω από το καταφύγιο του Γ’ Ράιχ και, μάλιστα, τα κατάφερε.

Ο Αλεξάντερ Ζντάνοβιτς, Αντιστράτηγος εν αποστρατεία της FSB, δήλωσε σε συνέντευξή του:

«Οι πρώτες πληροφορίες ότι ο Χίτλερ ήταν ακόμη στο όχυρό του, ελήφθησαν από την υπηρεσία αντικατασκοπείας, στις 28 Απριλίου, κατά τη διάρκεια της Μάχης για το Ράιχσταγκ».
Αυτές οι πληροφορίες αποδείχθηκαν ζωτικής σημασίας, καθώς η Μόσχα φοβόταν ότι ο Χίτλερ μπορεί να προσπαθούσε να ξεφύγει για να προσπαθήσει να παραδοθεί στους Δυτικούς Συμμάχους. Τμήματα του 1ου Μετώπου της Λευκορωσίας και του 1ου Μετώπου της Ουκρανίας περικύκλωσαν με επιτυχία το Βερολίνο, στις 24 Απριλίου, και άρχισαν την εκστρατεία από σπίτι σε σπίτι για να καταλάβουν την πόλη.

Ο στρατηγός εν αποστρατεία, στη συνέχεια, πρόσθεσε:

«Στις 2 Μαΐου, τα στρατεύματά μας κατέλαβαν την Καγκελαρία του Ράιχ και, εκείνο το βράδυ, αξιωματικοί της SMERSH βρήκαν τα πτώματα του υπουργού Προπαγάνδας του Ράιχ, Γιόζεφ Γκέμπελς, και της οικογένειάς του».
Νωρίς το πρωί της 3ης Μαΐου, ο Αλεξάντερ Βάντις, επικεφαλής της SMERSH υπό το 1ο Λευκορωσικό Μέτωπο, ανέφερε στη Μόσχα ότι ο Χίτλερ και ο Γκέμπελς είχαν αυτοκτονήσει και ότι τα πτώματά τους αποτεφρώθηκαν.

Η πηγή της «SMERSH» ήταν ο Ερν Γκίντσμαν, ο αιχμάλωτος πρόεδρος της Γερμανικής Ένωσης Ναυτικών στο Βερολίνο.

Ο κ. Ζντάνοβιτς, έπειτα, ανέφερε:

«Μέχρι τις 5 Μαΐου, όμως, μια διμοιρία στρατευμάτων της SMERSH υπό το 9ο Σώμα Τυφεκιοφόρων βρήκε τα πτώματα του Χίτλερ και της συζύγου του, Εύα Μπράουν, σε κρατήρα από έκρηξη βόμβας στην αυλή της Καγκελαρίας του Ράιχ. Τα στρατεύματα της υπηρεσίας αντικατασκοπείας επιβεβαίωσαν αυτές τις σορούς, καθώς και τις σορούς των μελών της οικογένειας του Γκέμπελς και εκείνων του Χανς Κρεμπς, επικεφαλής του προσωπικού των γερμανικών επίγειων δυνάμεων».

Ταυτόχρονα, η SMERSH συνέχισε την αναζήτηση περισσότερων μαρτύρων και εγγράφων για να επιβεβαιώσει την ταυτότητα των νεκρών, με μια ομάδα στρατιωτικών γιατρών.

Για πολλά χρόνια μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι θεωρίες συνωμοσίας ήταν αρκετές και κάποιες από αυτές υποστήριζαν ότι ο Χίτλερ είχε καταφέρει να δραπετεύσει από το Βερολίνο στη Νότια Αμερική ή διατείνονταν ότι παρέμεινε στην Ευρώπη, πιθανώς στη φασιστική Ισπανία του Φράνκο, με ψεύτικη ταυτότητα.

Από την πλευρά του, ο Αντιστράτηγος εν αποστρατεία της FSB, χαρακτηρίζει τους προαναφερθέντες ισχυρισμούς ως «εντελώς ανόητους» και υπογραμμίζει πως θα μπορούσε «να επιβεβαιώσει κατηγορηματικά ότι έχει αποδειχθεί πως το απανθρακωμένο πτώμα που βρέθηκε, ήταν αυτό του Χίτλερ».

Οι σοβιετικές προσπάθειες για την επιβεβαίωση του θανάτου του Χίτλερ ήταν εκτεταμένες και περιελάμβαναν ανάλυση της σορού ώστε να επιβεβαιώσουν ότι τα στοιχεία ταιριάζουν με τα οδοντιατρικά αρχεία του Φίρερ, καθώς και ανάκριση του φρουρού των SS που τον έθαψε.

Το 1949, η υπηρεσία πληροφοριών της Σοβιετικής Ένωσης παρουσίασε στον -τότε- ηγέτη της χώρας, Ιωσήφ Στάλιν, μια ολοκληρωμένη έκθεση 413 σελίδων που επιβεβαιώνει ότι ο Χίτλερ είχε πράγματι πεθάνει την άνοιξη του 1945.

Το εν λόγω αρχείο ανακαλύφθηκε μετά το 1991 και μεταφράστηκε στα Αγγλικά και στα Γερμανικά, όπως -άλλωστε- και το «Βιβλίο του Χίτλερ», το 2005.

ΠΗΓΗ: sputniknews.gr

See more https://infognomonpolitics.gr/