Το τουρκικό σεισμογραφικό σκάφος <Μπαρμπαρός> (Βarbaros) εισήλθε στο οικόπεδο ..
3 της Κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) συνοδευόμενο από πλοία του πολεμικού ναυτικού της Τουρκίας.
Ο Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως και Υπουργός Εξωτερικών κ. Ευάγγελος Βενιζέλος κάλεσε τη Τουρκία να <ανακρούσει πρύμνα> και την κατηγόρησε ότι <ενεργώντας εξ΄ονόματος του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους επί της ουσίας αρνείται να αναγνωρίσει την υπόσταση και την διεθνή νομική προσωπικότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, που είναι μέλος του ΟΗΕ, της ΕΕ και της Ευρωζώνης>.
Ο κ. Βενιζέλος προσέθεσε επίσης ότι, ενεργώντας έτσι η Τουρκία <υπονομεύει τον διάλογο στην Κύπρο και δημιουργεί μία εστία κρίσης, τη στιγμή που η διεθνής προσοχή είναι στραμμένη στο Κομπάνε…….>
Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Αναστασιάδης δήλωσε ότι οι Ελληνο-κύπριοι αποσύρονται από τις διακοινοτικές συνομιλίες. Η δε Κυπριακή Κυβέρνηση καταρτίζει πρόγραμμα δράσης κατά της Τουρκίας στους διεθνείς οργανισμούς.
Η δήλωση του επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας ότι η Τουρκία <επί της ουσίας αρνείται να αναγνωρίσει την υπόσταση και τη διεθνή νομική προσωπικότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας> δημιουργεί την αλγεινή εντύπωση ότι η ελληνική διπλωματία τώρα ανακάλυψε την Εσπερία!
Το γεγονός ότι η Τουρκία <αρνείται> να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία δεν είναι ούτε κάτι το καινούργιο, ούτε αποκάλυψη κάποιας <κρυφής ατζέντας> του βαθέως τουρκικού κράτους!
Μετά τα γεγονότα της 21ης Δεκεμβρίου 1963 στη τουρκο-κυπριακή συνοικία της Λευκωσίας, ακολούθως των οποίων ο μετριοπαθής τουρκοκύπριος Αντιπρόεδρος Φαζίλ Κιουτσούκ και οι τουρκο-κύπριοι υπουργοί αποχώρησαν από την κυβέρνηση, οι τουρκο-κύπριοι δημόσιοι υπάλληλοι αποχώρησαν από τις δημόσιες υπηρεσίες και οι τουρκο-κύπριοι αστυνομικοί αποχώρησαν από την κυπριακή αστυνομία και γενικά, οι τουρκο-κύπριοι ταμπουρώθηκαν στις τουρκο-κυπριακές συνοικίες, η Τουρκία <ανακάλεσε> την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας ή , με άλλα λόγια, έπαυσε να αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία με το σκεπτικό ότι, η (τότε) νέα μορφή συνθέσεως της κυβερνήσεως και της διοικήσεως, αποτελούμενες αποκλειστικά από ελληνο-κύπριους αντετίθετο στις τριμερείς ιδρυτικές συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου του 1959.
Επομένως, η <άρνηση> της Τουρκίας να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία χρονολογείται από τότε, δηλαδή συναπτά έτη πεντήκοντα-ένα (51).
Κατά δεύτερον λόγον, η <άρνηση>της να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία αποτελεί την επίσημη πολιτική της Τουρκίας. Δεν το έκρυψε ποτέ! Το διαλαλεί σε όλους τους τόνους όπου σταθεί και όπου βρεθεί!
Συνεπώς, μία τέτοια δήλωση υψηλόβαθμου κυβερνητικού στελέχους δεν μπορεί να θεωρηθεί ως <πολιτική καταγγελία> στη διεθνή κοινότητα. Απλώς δίνει την εντύπωση ότι, η χώρα του, δηλαδή η Ελλάδα ανακάλυψε μόλις τώρα την Αρκτική!
Συναφώς, σκόπιμο κρίνεται να υπενθυμίσω ότι, εκείνα τα μοιραία γεγονότα της 21ης Δεκεμβρίου 1963 στη Κύπρο αποτέλεσαν την αφετηρία της δραματικής συρρικνώσεως του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου.
Μία άκρως δυσμενής εξέλιξη, την οποία αυτό το δύσμοιρο Ελλαδικό κράτος δεν μπόρεσε να αποτρέψει.
Σχετικά με τις κινήσεις της Τουρκίας στην ΑΟΖ της Κύπρου, επιδίωξη της είναι να δημιουργήσει μία <ελεγχόμενη ένταση> στη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.[i]
Το γεγονός ότι η Τουρκία εμπλέκεται ενεργά στη κρίση στη Συρία, στο Ιράκ, στο Κομπάνι, έχει ανοικτό μέτωπο με το PΚΚ στις νοτιο-ανατολικές επαρχίες της και επιδιώκει την δημιουργία <ελεγχόμενης έντασης> στην ΑΟΖ της Κύπρου δείχνει ότι δεν φοβάται την πολλαπλή εμπλοκή της, δηλαδή δεν αποφεύγει την εμπλοκή της σε πολλές κρίσεις ταυτοχρόνως, δεν αποφεύγει το άνοιγμα συγχρόνως πολλών μετώπων.
Αυτό ας το έχουν υπόψη τους και στην Αθήνα και στην Λευκωσία.
Ακολούθως θα προσπαθήσω να αναπτύξω τους λόγους αυτής της συμπεριφοράς της Τουρκίας.
Σχετικά με τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ της Κύπρου, η κυβέρνηση του κ. Δημήτρη Χριστόφια δήλωνε ότι το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο που θα εξορυχθούν θα είναι πλούτος για <όλη την Κύπρο>, ότι τα υπό διερεύνηση κοιτάσματα υδρογονανθράκων είναι ευλογία για <όλη την Κύπρο>, εξυπακούοντας ωφέλεια εξ΄αυτών και για τους Τουρκο-κύπριους και όχι μόνο για τους Ελληνο-κύπριους, και γενικά κρατούσε χαμηλούς τόνους.
Δεν γνωρίζω εάν αυτή εξακολουθεί να είναι η πολιτική της Κυπριακής Δημοκρατίας. Εν πάση περιπτώσει, αυτή ήταν η ενδεδειγμένη πολιτική στάση στη συγκεκριμένη γεωπολιτική συγκυρία της Κύπρου.
Φαίνεται όμως, ότι τα μυαλά κάποιων και στην Κύπρο και στην Ελλάδα πήραν αέρα και ακόμα δεν τον είδαμε Γιάννη τον εβαπτίσαμε, θεωρώντας την Κύπρο ένα καινούργιο Εμιράτο, μία μικρογραφία της Σαουδικής Αραβίας έκαναν λόγο για εξόρυξη και εξαγωγή από την Κυπριακή Δημοκρατία[ii] τεράστιων ποσοτήτων φυσικού αερίου και πετρελαίου, για κοινή αποκλειστική οικονομική ζώνη Κύπρου- Ελλάδος, που ούτε λίγο ούτε πολύ θα μετέβαλε την ανατολική Μεσόγειο σε ένα Ελλάδος και Κύπρου, με άλλα λόγια σε ένα , παραγκωνιζομένων όχι μόνο των Τουρκο-κυπρίων, αλλά και αυτής της Τουρκίας ως παράκτιας χώρας!
Δημοσιεύθηκαν και παρουσιάσθηκαν δημοσίως σε πολυπληθείς συνάξεις χάρτες,- έργο κάποιου εκ Γαλλίας ορμωμένου, αγνώστου επιστημονικής ειδικότητος- τουλάχιστον εις εμέ- που έδειχναν όλο το Αιγαίο μαζί με τους Κόλπους όλης της δυτικής ακτής της Τουρκίας από του Κόλπου της Εδρεμίτης μέχρι και του Κόλπου της Αττάλειας, συμπεριλαμβανομένου και του Κόλπου της Σμύρνης, ως Ελληνική ΑΟΖ.
Διεκήρυττε μάλιστα το εν λόγω πρόσωπο ότι, η Ελλάδα θα έπρεπε να κηρύξει μονομερώς την Ελληνική ΑΟΖ σύμφωνα με τους χάρτες του!!! λες και η Ελλάδα είναι Αργεντινή ή Βραζιλία ή Χιλή να έχει μπροστά της τον απέραντο ωκεανό και ότι η έναντι της Ελλάδος χώρα, οκταπλάσια της Ελλάδος και σε εδαφική έκταση και σε πληθυσμό θα παρέμενε άναυδη και άπραγη εμπρός σε ένα τέτοιο πολιτικό εγχείρημα!!!!!
Το εκπληκτικότερο είναι ότι το εν λόγω πρόσωπο εκαλείτο- δεν γνωρίζω αν εξακολουθεί να καλείται- να διδάξει στις Στρατιωτικές Σχολές και να…… φωτίσει επιστημονικά συνέδρια!!! παρά τις αντιρρήσεις συναδέλφων μου ειδικών σε θέματα του Δικαίου της Θάλασσας και τις δικές μου.
Είναι ηλίου φαεινότερον ότι, τέτοιοι <ισχυρισμοί> μόνο θυμηδίαν δύνανται να προκαλέσουν. Δεν είναι δυνατόν να ληφθούν υπόψη στα σοβαρά!
Το Διεθνές Δικαστήριο δεν πρόκειται να δεχθεί τέτοιες <έξαλλες> αξιώσεις και φυσικά η Τουρκία δεν πρόκειται να τις δεχθεί!
Ο Πρωθυπουργός κ. Νταβούτογλου δήλωσε:< η Τουρκία στη βάση της συμφωνίας που έκανε με την «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» έχει δικαίωμα να κάνει έρευνες φυσικού αερίου στα ανοιχτά της Κύπρου και αυτό το δικαίωμα θα το χρησιμοποιεί πάντα>.
Αυτό που λέει ο κ. Νταβούτογλου το εννοεί και θα το πράξει, δηλαδή θα προχωρήσει στην δημιουργία μίας έντασης, την οποία η κυβέρνησή του πιστεύει ή ελπίζει ότι θα μπορέσει να «ελέγξει».
Σκόπιμο κρίνεται να έχουμε υπόψη τα εξής:
Ήδη από το τέλος της δεκαετίας του 1920, ο Ισμέτ Ίνονου διατύπωσε την άποψη ότι, εάν το κράτος που ελέγχει τα νησιά του Αιγαίου, ελέγξει και την Κύπρο, «περικυκλώνει ασφυκτικά» την Τουρκία, εις βάρος της οποίας δημιουργείται μία «επικίνδυνη κατάσταση».[iii]
Ένα τέτοιο ενδεχόμενο έπρεπε και πρέπει πάση θυσία να αποτραπεί!
Έκτοτε, η εκτίμηση αυτή αποτελεί το πάγιο δόγμα του Πολεμικού Ναυτικού της Τουρκίας.
Σε συνδυασμό με την στρατιωτική παρουσία της στη Βόρεια Κύπρο, η Τουρκία είναι αποφασισμένη να ΜΗΝ επιτρέψει τον αποκλεισμό της ή τον παραμερισμό της ή τον παραγκωνισμό της από την εκμετάλλευση των υποθαλάσσιων πηγών ενέργειας των θαλασσών, που βρέχουν τις ακτές της και συγκεκριμένα του Αιγαίου και της Μεσογείου.
Για τον λόγο αυτόν, η Τουρκία θα εμμείνει στην πολιτική έντασης στην ΑΟΖ της Κύπρου, όποιες κι΄αν είναι οι αποφάσεις της Ε.Ε. και των διεθνών οργανισμών και δεν πρόκειται να μεταπεισθεί ή να πτοηθεί από πρωτοβουλίες, όπως τα κοινά θαλάσσια γυμνάσια Ρωσίας-Ισραήλ.
Του Δρα Βύρωνα Ματαράγκα
Διεθνολόγου
[i] Κάτι τέτοιο ,βέβαια, σημαίνει <παιγχνίδια με την φωτιά>. Το 1974, μετά τα γεγονότα της Κύπρου και την ένταση στο Αιγαίο ένεκα της υφαλοκρηπίδας αυτού, ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε μιλήσει για <φρενοκομείο> διευκρινίζοντας ότι, αυτός που θα ανοίξει πρώτος την πόρτα του φρενοκομείου θα πρέπει να γνωρίζει ότι όλοι οι τρελοί θα βγουν έξω! Μία πολύ σοφή μεταφορά, η περιγραφική αξία της οποίας όχι μόνο δεν μειώθηκε, αντιθέτως αυξήθηκε με την πάροδο τόσων ετών από τότε.
[ii] Υπονοώντας όμως μόνο τους Ελληνο-κύπριους και αποφεύγοντας οποιαδήποτε, έστω και συμβολική κίνηση συνεννοήσεως επί του θέματος αυτού με τους Τουρκο-κύπριους.
[iii] Σημειωτέον ότι, όταν διετυπώθη η άποψη αυτή η Δωδεκάνησος ήταν υπό την κυριαρχία της Ιταλίας. Βλ. Baskın ORAN, Türk Dış Politikası (Τουρκική Εξωτερική Πολιτική), 1919-1980, Τόμος Α, σελ.602 (στα τουρκικά). Στο γνωστό βιβλίο του, που μεταφράστηκε στα ελληνικά, ο κ. Νταβούτογλου απλώς παραθέτει αυτή την εκτίμηση.
tro-ma-ktiko.blogspot.gr
Αναρτήθηκε στις 1:10:00 μ.μ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου