της Ελίνας Γαληνού
Πριν τρία χρόνια τέτοια εποχή, περιμέναμε με κομμένη την ανάσα την Σύνοδο του Βουκουρεστίου. Εκεί ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κώστας Καραμανλής, προέβαλε βέτο για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, πράγμα που προκάλεσε αντιφατικές αντιδράσεις από διάφορες χώρες. Όμως σύμφωνα με τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, ο τότε Ελληνας πρωθυπουργός θεωρούσε ότι οι διαφορές μας με τα Σκόπια δεν ήταν μόνο θέμα διμερών σχέσεων σε προσωπικό επίπεδο, αλλά θέμα που αφορούσε την ισορροπία μιας κοινότητας κρατών μελών που βασίζεται στην συνυπευθυνότητα και την ισότιμη τήρηση συμφωνιών.
H Ελλάδα, σταθμίζοντας με προσοχή την συμπεριφορά των Σκοπίων από την Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995 και έπειτα, προέβαλε το 2008 στο Βουκουρέστι το βέτο της με το επιχείρημα "Μη λύση, σημαίνει μη ένταξη..." . Αν το καλοεξετάσουμε, δεν ήταν ένα απλό βέτο, αλλά και ένα μήνυμα συνυπευθυνότητας απέναντι στις άλλες χώρες-συνομιλητές. Διότι αυτό το προσωπικό μας θέμα με τα Σκόπια, θα μπορούσε αύριο να επεκταθεί σε κάποιες άλλες χώρες και να διαταράξει έτσι, την ισορροπία όλης της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Καθώς η αρχή είναι συνήθως το ήμισυ του παντός, ένα κακό ξεκίνημα μπορεί να αποτελέσει ένα ολέθριο παράδειγμα.
Τα Σκόπια βέβαια αντέδρασαν προσφεύγοντας στη Χάγη και διαμαρτυρόμενα ότι εμείς προσβάλαμε όρο της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, κατά τον οποίο "καμία από τις δύο χώρες δεν δικαιούται να εμποδίσει την άλλη στο να αιτηθεί την ένταξή της στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ..." Η Ελλάδα τότε, αντιμετώπισε ατάραχη αυτούς τους λεονταρισμούς των Σκοπίων-αλίμονο πόσες παραβιάσεις της Ενδιάμεσης Συμφωνίας δεν θα μπορούσαμε να θυμηθούμε εκείνη τη στιγμή. Μπορούμε να τις θυμηθούμε και τώρα, αν και δεν είναι για μας η καλύτερη εποχή ούτε η βολικότερη στιγμή. Κυρίως να θυμίσουμε σε όλους, ακόμα και στην υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ που δήλωσε πέρυσι τέτοια εποχή ανοιχτά το ενδιαφέρον της "να βοηθήσει ο πρωθυπουργός μας τις μικρές χώρες των Βαλκανίων να ενταχθούν στην ΕΕ", ότι κανείς δεν μπορεί να βοηθήσει κάποιον αν δεν το θέλει πρώτα ο ίδιος. Και τα Σκόπια πηγαίνοντας στην Χάγη, απλά επιβεβαιώνουν ότι δεν έχουν κατανοήσει τι σημαίνει τήρηση κανόνων και συνυπευθυνότητα. Αυτές όμως είναι οι βασικές προυποθέσεις για τις χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ...
0Share-->
Αναρτήθηκε από skal στις 3/28/2011 02:52:00 μμ
Ετικέτες πΓΔΜ
Δημοσιεύθηκε στο http://infognomonpolitics.blogspot.com/
Πριν τρία χρόνια τέτοια εποχή, περιμέναμε με κομμένη την ανάσα την Σύνοδο του Βουκουρεστίου. Εκεί ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κώστας Καραμανλής, προέβαλε βέτο για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, πράγμα που προκάλεσε αντιφατικές αντιδράσεις από διάφορες χώρες. Όμως σύμφωνα με τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, ο τότε Ελληνας πρωθυπουργός θεωρούσε ότι οι διαφορές μας με τα Σκόπια δεν ήταν μόνο θέμα διμερών σχέσεων σε προσωπικό επίπεδο, αλλά θέμα που αφορούσε την ισορροπία μιας κοινότητας κρατών μελών που βασίζεται στην συνυπευθυνότητα και την ισότιμη τήρηση συμφωνιών.
H Ελλάδα, σταθμίζοντας με προσοχή την συμπεριφορά των Σκοπίων από την Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995 και έπειτα, προέβαλε το 2008 στο Βουκουρέστι το βέτο της με το επιχείρημα "Μη λύση, σημαίνει μη ένταξη..." . Αν το καλοεξετάσουμε, δεν ήταν ένα απλό βέτο, αλλά και ένα μήνυμα συνυπευθυνότητας απέναντι στις άλλες χώρες-συνομιλητές. Διότι αυτό το προσωπικό μας θέμα με τα Σκόπια, θα μπορούσε αύριο να επεκταθεί σε κάποιες άλλες χώρες και να διαταράξει έτσι, την ισορροπία όλης της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Καθώς η αρχή είναι συνήθως το ήμισυ του παντός, ένα κακό ξεκίνημα μπορεί να αποτελέσει ένα ολέθριο παράδειγμα.
Τα Σκόπια βέβαια αντέδρασαν προσφεύγοντας στη Χάγη και διαμαρτυρόμενα ότι εμείς προσβάλαμε όρο της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, κατά τον οποίο "καμία από τις δύο χώρες δεν δικαιούται να εμποδίσει την άλλη στο να αιτηθεί την ένταξή της στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ..." Η Ελλάδα τότε, αντιμετώπισε ατάραχη αυτούς τους λεονταρισμούς των Σκοπίων-αλίμονο πόσες παραβιάσεις της Ενδιάμεσης Συμφωνίας δεν θα μπορούσαμε να θυμηθούμε εκείνη τη στιγμή. Μπορούμε να τις θυμηθούμε και τώρα, αν και δεν είναι για μας η καλύτερη εποχή ούτε η βολικότερη στιγμή. Κυρίως να θυμίσουμε σε όλους, ακόμα και στην υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ που δήλωσε πέρυσι τέτοια εποχή ανοιχτά το ενδιαφέρον της "να βοηθήσει ο πρωθυπουργός μας τις μικρές χώρες των Βαλκανίων να ενταχθούν στην ΕΕ", ότι κανείς δεν μπορεί να βοηθήσει κάποιον αν δεν το θέλει πρώτα ο ίδιος. Και τα Σκόπια πηγαίνοντας στην Χάγη, απλά επιβεβαιώνουν ότι δεν έχουν κατανοήσει τι σημαίνει τήρηση κανόνων και συνυπευθυνότητα. Αυτές όμως είναι οι βασικές προυποθέσεις για τις χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ...
0Share-->
Αναρτήθηκε από skal στις 3/28/2011 02:52:00 μμ
Ετικέτες πΓΔΜ
Δημοσιεύθηκε στο http://infognomonpolitics.blogspot.com/
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου